به نقل از «خبرگزاری میزان»

علت زمین لرزه های پی در پی هرمزگان چیست؟

تاریخ انتشار: ۱۰ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۳۱۲۱۰۶

خبرگزاری میزان- به گفته زارع دو علت برای زمین لرزه های پی در پی استان هرمزگان وجود دارد. تاریخ انتشار: 09:52 - 10 دی 1398 - کد خبر: ۵۸۱۸۱۵

به گزارش خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری میزان، از ظهر دیروز دوشنبه، ۹ زمین لرزه در منطقه تخت استان هرمزگان به وقوع پیوسته است. این زمین لرزه‌ها در مقیاس‌ها و عمق‌های متفاوت بروز پیدا کرده اند و بزرگترین این زمین لرزه ها، ۳/۴ ریشتر و در عمق ۱۷ کیلومتری زمین رخ داده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بیشتر بخوانید: آخرین اخبار از زلزله ۵.۴ ریشتری هرمزگان

علت وقوع این زمین لرزه‌های پی در پی را از اعضای پژوهشگاه زلزله شناسی جویا شدیم.

محمد زارع استاد تمام پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی در گفتگو با خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری میزان درباره علت این زمین لرزه‌ها گفت: دو علت برای زمین لرزه‌های این منطقه وجود دارد. اولا هرمزگان، از مناطق زلزله خیز کشور است و تغییرات پوسته‌ای زیادی دارد. دوما این منطقه، محل تغییر روند گسل‌ها است.

وی افزود: گسل‌های شمال غرب جنوب شرقی، با گسل‌های شمال شرق جنوب غربی و گسل‌هایی مانند میناب، تلاقی دارند. همچنین گنبد‌های نمکی بسیاری در این محل وجود دارد که سازندگان پلاستیک از آن‌ها استفاده می‌کنند.

زارع ادامه داد: تغییرات پوسته‌ای باعث ایجاد لرزه می‌شود، اما بیش از ۹۷ درصد از این تغییرات بدون لرزه هستند. همچنین لرزه‌هایی که پیش می‌آیند معمولا به صورت گروهی و با شدت کم هستند.

استاد تمام پژوهشگاه زلزله شناسی گفت: این منطقه شاهد زلزله‌هایی با مقیاس بزرگ هم بوده است، اما بیشتر لرزه‌ها مقیاس کوچک هستند.

وی درباره زمین لرزه‌های بزرگ افزود: آخرین زلزله بزرگ این منطقه در سال ۸۷ اتفاق افتاد که خرابی‌های زیادی در جزیره قشم به بار آورد.

انتهای پیام/

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: زمین لرزه زلزله زمین شناسی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۳۱۲۱۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حقایق پنهان درباره ماه

 ماه یکی از سیاره‌های نزدیک به کره زمین می‌باشد که این کره دارای قطر حدودی ۳۵۰۰ کیلومتری می‌باشد و شب‌ها با انعکاس نور خورشید به سطح کره زمین، منجر به روشنایی این کره می‌شود. با این حال کره ماه دارای حقایق پنهان و بسیار جالبی است که بی شک شاید هر یک از ما اطلاعات کافی و زیادی نسبت به این کره نداشته باشیم.

 ماه بوی باروت می‌دهد
به گفته فضانوردان آپولو ۱۱، ماه بویی دارد که به لباس‌های فضایی، تجهیزات و نمونه‌های جمع‌آوری‌شان چسبیده بود و وقتی یکی از اینها در محیط قرار می‌گرفت دوباره بوی ماه قابل تشخیص بود. فضانوردان این فضاپیما اولین کسانی بودند که پا روی کره ماه گذاشتند. آنها این بو را فلزی توصیف کردند، چیزی شبیه بوی باروت سوخته یا بوی هوا پس از خاموش‌شدن ترقه. به احتمال زیاد منشأ این بو یک واکنش شیمیایی بین ماده‌ای در غبار ماه و اکسیژن موجود در هواست. البته نمونه‌های ماه روی زمین بو ندارند و پژوهشگران می‌گویند این باید به دلیل یک واکنش موقت باشد.

 ماه هم «ماه‌لرزه» دارد
همان‌طور که مناطقی از سیاره ما با زلزله تکان می‌خورند، ماه‌لرزه‌هایی هم اتفاق می‌افتد. البته مدت آنها طولانی‌تر و شدت آنها ضعیف‌تر از زلزله‌های روی زمین است. دانشمندان می‌گویند این لرزش‌ها می‌تواند دلایل مختلفی مانند برخورد شهاب‌سنگ‌ها، تغییرات دما، گرانش زمین و ... داشته باشد. آنها ماه‌لرزه‌ها را در چهار طبقه دسته‌بندی کرده‌اند: عمیق، حرارتی، شهابی و سطحی. لرزه‌های حرارتی معمول‌ترین لرزه‌ها هستند و شدت زیادی ندارند. لرزه‌های حرارتی به دلیل اختلاف دمای شب و روز ایجاد می‌شود، لرزه‌های شهابی هم به دلیل برخورد شهاب‌سنگ‌ها اتفاق می‌افتد. اما لرزه‌های شدید و طولانی زیر سر لرزه‌های سطحی ماه هستند.

 محصول یک برخورد غول‌پیکر است
نظرات مختلفی درباره شکل تولد ماه وجود دارد، اما پذیرفته‌ترین توضیح درباره چگونگی شکل‌گیری ماه، نظریه برخورد بزرگ نامیده می‌شود. طبق این نظریه سیاره‌ای به اندازه مریخ با زمین اولیه برخورد کرده و ابری از این برخورد تشکیل می‌دهد که در نهایت بعد از چندین میلیون سال به ماه تبدیل می‌شود. به گفته موزه تاریخ طبیعی لندن شواهدی از این برخورد را می‌توان در نمونه‌های گرفته‌شده از ماه در ماموریت‌های آپولو پیدا کرد. این یافته‌ها نشان می‌دهد ترکیب ماه شباهت‌ها و تفاوت‌هایی با ترکیب زمین‌شناسی زمین دارد که این به دلیل همان برخورد و جداشدن بخشی از زمین قدیمی است.

 ما همیشه یک طرف ماه را می‌بینیم
شاید برایتان عجیب باشد ولی ما فقط یک طرف ماه را می‌بینیم، زیرا ماه دقیقا با همان سرعتی که به دور خود می‌چرخد به دور زمین هم می‌چرخد و این‌طوری ما فقط یک طرف آن را می‌بینیم. از همین‌جا اصطلاح «نیمه تاریک ماه» گرفته شده که در واقع درست نیست، زیرا سمت دور ماه همان مقدار نور خورشید را دریافت می‌کند که قسمت نزدیک و سمت زمینِ آن دریافت می‌کند. ماه به طور دایم رو به سطح زمین است. به این معنی که یک روز کامل ماه (مدت زمانی که طول می‌کشد تا ماه یک بار به دور خودش بچرخد) حدود ۴ دقیقه است؛ بنابراین اگر ماه اصلا نمی‌چرخید می‌توانستیم طرف‌های دیگر ماه را ببینیم.

منبع: روزنامه خراسان

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی خواندنی‌ها